(29) “ပန္းနုေရာင္ သေကၤတ”

အျဖဴေရာင္ေလး…..

တို ့နွစ္ေယာက္စေတြ ့စဥ္က...

ျဖဴစင္ျခင္းအစစ္....

သူငယ္ခ်င္းအဆင္ ့ထက္ မပိုခဲ ့ၾကဘူး...

ရင္ခုန္ျခင္းအနာဂတ္...

ၾကိဳမသိခဲ ့မိေတာ ့....

တစ္ကယ္ကို...

ရိုးသားျခင္းေတြနဲ ့....

အျဖဴေရာင္ျမစ္တစ္စင္း...

စီးဆင္းခဲ ့ၾကတယ္...။

 

အနီေရာင္ေလး….

တဒဂၤအေတြးတစ္ခု....

 ဦးေဏွာက္မွာစီးခ်င္းထိုး...

နွလံုးသားထိ...

တိုက္ခိုက္လာခဲ ့တယ္....

ရဲ ့ရင္ ့ျခင္းေတြနဲ ့....

တစ္ဆင္ ့တိုးဖို ့...

တပ္လွန္ ့လာခဲ ့ျပီ....

မင္းအတြက္နဲ ့...

နွလံုးေသြးေတြစီးဆင္း...

အနီေရာင္ျမစ္တစ္စင္း ...

အရွိန္အဟုန္ျပင္းလာခဲ ့ျပီ...။

 

ပန္းနုေရာင္ေလး…..

ျဖဴစင္ျခင္းျမစ္ကမ္းနံပါးမွာ...

တို ့…

ရပ္ၾကည္ ့ယံုပဲ...

တတ္နိုင္ခဲ ့တယ္.....

အနီေရာင္ျမစ္တစ္စင္း...

စီးဆင္း လာခဲ ့လို ့...

အျဖဴေရာင္ျမစ္လဲ...

ပန္းနုေရာင္သန္းသြားခဲ ့ျပီ...။

 

ကဲ….

သူငယ္ခ်င္းေလးေရ....

ျမစ္နွစ္စင္း...

ပူးေပါင္းျခင္းေၾကာင္ ့...

ဒီျမစ္ေရကို....

မင္း ...

 ေသာက္သံုးလို ့၀ံ ့ပါဦးမလား....

တို ့ကေတာ့...

ၾကိဳသိေနပါတယ္...

ဒီျမစ္နွစ္စင္းရဲ  ့...

ေပါင္းစည္းျခင္း သေကၤတကိုေလ….။