တိမ္ေတြက ငိုခ်လိုက္တဲ ့မ်က္ရည္စက္..
အလြမ္းေန ့စြဲေတြကို...
ဆြဲဆန္ ့ထားသလိုပဲ...
ျပန္ဆံုဖို ့ရက္စြဲတစ္ခုဟာ...
ျပကၡဒိန္ေပၚမွာ....
ရွာလို ့မေတြ ့ေသးပါဘူး...။
ပ်ံသန္းဖို ့အားယူခဲ ့တဲ ့...
ေတာင္ပံေတြမွာလည္း
မ်က္ရည္ေတြနဲ ့...
စြတ္စိုေလးလံေနတယ္...။
အခ်စ္ေရ….
ဘာမွန္းမသိ ..
ေမွ်ာ္ေနရတဲ ့ဘ၀မွာ....
ကိုယ္နဲ ့မင္းက တစ္ေနရာဆီ...။
ဒါေပမဲ ့….
ရင္ထဲမွာ ေသျခာျခင္းေတြနဲ ့...
တုပ္ေနွာင္ထားတဲ ့ၾကိဳးစေလး...
တိုးလို ့ေနွာင္ရစ္ပါရေစ...။
ၾကိဳလင္ ့လက္ကမ္းေနမယ့္...
လက္တစ္စံုဟာ....
ေျပးျပန္လာမယ့္..
ေျခလွမ္းေတြအတြက္....
အားေဆးတခြက္ပါပဲ....။
အခုခ်ိန္မွာ...
ရွင္သန္ေနတဲ ့အခ်စ္သစ္ပင္ေလးက...
အလြမ္းပန္းေတြေ၀စီ...
ကိုယ္ ့မ်က္၀န္းမွာလည္း...
မ်က္ရည္သီသီေ၀ ့လို ့...
ရင္နင္ ့ေအာင္ခံစားရတယ္ကြာ...။
တစ္ေန ့ေန ့မွာ…..
ကိုယ္တို ့...
ရိတ္သိမ္းနိုင္ရမွာေပါ့...
အဲဒီအလြမ္းပန္းေတြကိုေပါ့ခ်စ္သူ...။
အဲဒီအခ်ိ္န္ေရာက္ရင္….
အလြမ္းပန္းေတြကို...
အနမ္း ပန္းနဲ ့ဖံုးအုပ္...
ကိုယ္တို ့ရဲ ့အခ်စ္ရိပ္ျမံဳေလးထဲမွာ…..။
Post a Comment
Blogger Facebook Disqusblogger, facebook, disqus ထဲမွ မိမိ ၾကဳိက္ႏွစ္သက္ရာ ကုိ ႏွိပ္ျပီး Comment ေပးႏိုင္ပါသည္။